Ինչու են հայ մեծահարուստները որոշել լցնել Ադրբեջանի բյուջեն

Վերջին օրերին միանգամից 2 տնտեսական իրադարձություն դարձան բուռն քննարկման առարկա. Ադրբեջանից ներմուծած բենզինը և հացահատիկը (ավելի ուշ պարզվեց, որ անասնակեր է)։ Երկուսն էլ ներմուծել են իշխանության շուրջը համախմբված մեծահարուստների կողմից, որոնք վայելում են իշխանության հովանավորությունը (հարկային արտոնություններ, մասնակցություն նորմատիվային ակտերի կայացմանը, բիզնեսի արտոնյալ պայմաններ և այլն)։ Այս իրադարձությունները բոլորին զարմացրին։ Մամուլն ազդարարեց, որ հացահատիկը անասնակեր է, ծագման երկիրն էլ Ղազախստանն է։ Բենզինի մասով հարցերն ավելի շատ էին. այդ ու՞մ բենզինն է. չ՞է որ Ադրբեջանը նավթ է արտահանում, բայց նավթամթերք (վերամշակած նավթ) ներմուծում է։ Ինչևէ։ Զավեշտալին այլ բան է. ի՞նչու են հայ մեծահարուստները որոշել լցնել Արբեջանի բյուջեն։ Ասում է. слышал звон, не знает где он։ Չէ որ վճարված փողերը գնալու են այդ երկրի բյուջե և ապա զենք են դառնալու մեր բանակի դեմ։ Այդ ի՞նչ եք անում։ Պետք չէ չքմեղանալ, թե բիզնես է, անում ենք։ Ի՞նչ է եղել որ. տասնյակ երկրների հետ Հայաստանն առևտուր ունի։ Ի՞նչի ուրիշ տեղից գնենք, երբ կարելի ,,հարևանից,, գնել։ Վստահ եմ, դրանց այս քայլը խրախուսվել է Կառավարության կողմից։ Իհարկե, իրավացի եք։ Վրաստանի կամ Իրանի հետ էլ ենք առևտուր անում։ Առևտրականլ հաշվեկշիռն էլ բացասական է։ Բայց, նախ, ոչ մեկը, ոչ էլ մյուսը մեր գոյությանը չեն սպառնում։ Երկրորդ, Հայաստանից ապրանքների ու ծառայությունների արտահանման վրա այդ երկրներում արգելք չկա։ Փորձեք, տեսեք. կար՞ող եք մի տաս շիշ կոնյակ արտահանել Ադրբեջան կամ Թուրքիա։ Եվ ընդհանրապես. Ադրբեջանի ու Թուրքիայի պարագայում մեր ներմուծումները տնտեսապես պետք է վերահսկվեն։ Ի՞նչպես։ Այդ երկրներից մենք պետք է ներմուծենք այնքան, ինչքան արտահանում ենք։ Այլապես մենք ֆինանսավորում ենք դրանց զինված ուժերը։ Վարչապետը, տնտեսական հարցերով նրա տեղակալը, էկոնոմիկայի նախարարն այս տարրական հարցերը պիտի հասկանային։

Հրանտ Բագրատյանի ֆեյսբուքյան էջից