Թրամփի «ճեղքումը» փոխում է խաղը. Հակոբ Բադալյան

Հակոբ Բադալյանը գրում է. «ԱՄՆ պետքարտուղարի նախկին տեղակալ, ավելի ճիշտ՝ նախկին պետքարտուղարի նախկին տեղակալ Ջեյմս Օ Բրայանը հոդված է գրել Թրամփի ուղու վերաբերյալ, որտեղ գնահատել է օգոստոսի 8-ը եւ դիտարկել հնարավոր սցենարներ, իհարկե ընդհանրական:

Օ Բրայանի հոդվածը մասնակի եւ ամբողջությամբ ներկայացվել է տարբեր հայկական լրատվամիջոցներում:

Անդրադառնամ դրա՝ ըստ իս առավել ուշագրավ հատվածին կամ «մտքին»: Օ Բրայանը խոսում է այն մասին, որ ԱՄՆ պետք է ապահովի ԵՄ առավել մեծ ներգրավվածություն ու դեր՝ այդ ուղու ձեւավորման հարցում:

Սա թույլ է տալիս մտածել, որ տողատակում այն միտքն է կամ իմաստը, որ օգոստոսի 8-ը դուրս է թողել ԵՄ-ն: Եթե Օ Բրայանը խոսում է, որ պետք է ավելի մեծ ներգրավվածություն ապահովել ԵՄ համար, դա նշանակում է, որ ներգրավվածություն ըստ էության չկա, Թրամփը չի գործել ԵՄ հետ համակարգված եւ առավել եւս համատեղ:

Ես ամիսներ շարունակ ձեր ուշադրությունն եմ հրավիրել հանգամանքին, որ ԵՄ-ն դեռեւս 2025-ի ապրիլից ինտենսիվացրել է աշխատանքը այսպես կոչված Միջին միջանցքի ուղղությամբ: Վերջին շրջանում ԵՄ-ն նաեւ ինտենսիվացրել էր շփումները այդ թեմայով Չինաստանի հետ:

Եվ հանկարծ, ԵՄ այս մի քանի ամիս աշխատանքի ու ջանքի ֆոնին, ընդամենը մի քանի շաբաթում զարգանում է օգոստոսի 8-ը: Ես դրա վերաբերյալ իմ գրառումներում շոշափել եմ գաղափարը, որ Թրամփի ուղին գործնականում կարող է լինել ԵՄ-Չինաստան հնարավոր գործակցության հակազդեցության միջոց: ԱՄՆ երկու տնտեսական էական մրցակիցները՝ Եվրամիությունն ու Չինաստանը, կարող էին պայմանավորվել եւ գործել բավականին արդյունավետ, հատկապես, եթե նկատի առնենք Չինաստանի ազդեցությունը թե Իրանի, թե Ռուսաստանի նկատմամբ, այսինքն Միջին միջանցքի հարցում առավել զգայունների:

Թրամփի «ճեղքումը» փոխում է խաղը, ու ես բացատրել եմ տեսակետս, թե ինչու եմ համարում, որ այդ ճեղքումը Մոսկվայի հետ լայն գործարքի բաղադրիչ է՝ կամ ուղղակի, կամ լռելլյայն անուղղակի համաձայնեցված:

Օ Բրայանի հոդվածը թերեւս վկայում է դա, որովհետեւ նա խոսում է Եվրոպային «բերելու» մասին: Որովհետեւ վարչակազմը, որը ներկայացնում էր Ջեյմս Օ Բրայանը՝ դեմոկրատական վարչակազմը, Միջին միջանցքի ռազմավարական առաջնահերթությունը դիտարկում էր ԵՄ հետ գործակցված, որովհետեւ այդ վարչակազմի գլխավոր թիրախը ոչ այնքան Չինաստանն էր, որքան Ռուսաստանն ու Իրանը: Այդ մասին պետքարտուղարության խոսնակն ու նույն Օ Բրայանը խոսում էին շատ բաց տեքստով:

Հիշեցնեմ, նրա 2024 թվականի ամառային այցը Հայաստան եւ հետո Ադրբեջան, հայտարարությունները Միջին միջանցքի ռազմավարական նշանակության մասին:

Թրամփը ըստ էության օգտագործում է թերեւս դեմոկրատական վարչակազմի խմորած գաղափարները, բայց ըստ էության շրջելով այն հենց իր քաղաքական հակառակորդների՝ եվրաատլանտյան ուլտրալիբերալ բեվեռի դեմ»: