Իմ փոքրիկ նավակ, ինձ տար մեր տնակ․․․Հասմիկ Բաբաջանյան

20 օր փնտրում են փոքրիկ Տիգրանիկին։ Ողջ Հանրապետությունը ծնող դարձած ու շունչը պահած՝ սպասում է։ Ի վերջո հայտնի դարձավ, որ ՆԳՆ փրկարար ծառայության աշխատակիցները, Մարմարիկ գետում՝ Հրազդան ՋԷԿ-ի մոտակա կամրջի մոտ, հայտնաբերել են մայիսի 4-ից որոնվող երեխայի դին։ Մեծ է մարդկանց հուսախաբությունը, նրանք սպասում էին, որ փոքրիկը կենդանի լիներ։ Եվ ո՞վ էր տվել այդ հույսը, որը մահից ավելի սարսափելի է, ո՞վ է հույսով կերակրել, որ կա՛ երեխան ու իրենք զգում են նրա գոյությունը։ Էքստրասենսերն ու բախտագուշակները։ Օնլայն հարթակում համարյա չեմ հանդիպում մի գրառում, որ անձնուրաց աշխատանքի համար շնորհակալ լինեն փրկարաներին, ջրասուզակներին։

Մարդիկ սպասում էին, որ  երեխան շուտով կենդանի կգտնվի, որովհետև նրան գողացել կամ ինչ որ տեղ պահում են․․․ Ու հիմա չեմ զարմանում, երբ սոցիալական ցանցերում հուսախաբված մարդիկ չեն հավատում, որ երեխան չկա, դեռ չեմ խոսում փոքրիկի ծնողների, հարազատների մասին։ Մարդիկ, լսելով, որ հայտաբերվել է փոքրիկ դին, գրում են, որ սուտ է, սուտ է․․․ Չեմ ուզում ցավացնել՝ գրառումները մեջբերելով, բայց պիտի ասեմ։ Հուսախաբության, հուսահատության, անհավատության  պատճառն էլի էքստրասենսներն են։ Գուցե դա առիթ լինի, որ դուրս գանք անհավատությունից ու մտնենք Աստծո՝ ճշմարտության  դաշտ։ Եվ գուցե սնոտիապաշտության մռայլ վարագույրն է Աստված ցանկացել պատռել և  ուշքի բերել հանրությանը։ Չգիտեմ ինչու, հիշեցի «Իմ փոքրիկ նավակ» երգը, բայց տողը փոխեցի՝ 
Իմ փոքրիկ նավակ
Ինձ տար մեր տնակ․․․
Ճշմարտությունն իր ոտքով տուն է եկել, բայց էլի չեք հավատում։ Աստված ի՞նչ անի։ 
Հիշեցնենք, որ փրկարարները Մարմարիկ գետում երեխային որոնում էին մայիսի 4-ից սկսած։

Հասմիկ Բաբաջանյան

hraparak.am