Ալիևը, հատկապես, ումից է վախենում

Ալիևի ելույթը Շուշիում լի էր սպառնալիքներով Հայաստանի հասցեյին: Նա հայտարարեց, թե «...Ադրբեջանը այսօր վերահսկում է հայ-ադրբեջանական սահմանի երկանքով գրեթե բոլոր բարձրունքները և իր համար տեսանելի են Հայաստանի գրեթե բոլոր քաղաքները, Վանադձորից մինջև Գորիս և Կապան...»: Ընդվորում Ալիևը այդ հայկական քաղաքները ներկայացնում էր ադրբեջանական անվանումներով: Դրանով ցույց տալով, թե որն է լինելու նրա հաջորդ քայլը Ղարաբաղը լիարժեք մարսելուց հետո:
Բայց իր երեկվա ելույթում նա ակնհայտորեն հրաժարվել էր իր նախկին լկտի գնահատականներից Սյունիքի մասով և իր վախերի պատճառը բացահայտեց նույն ելույթում:
Օրինակ խոսելով իսլամական համերաշխության մասին, նա նշեց թե ոչ բոլորն են անկեղծ Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում:
«...Նրանք, ովքեր քանդում են մզկիթները, չեն կարող լինել մուսուլմանների ընկերները. Մուսուլմանական երկրների ղեկավարները կարո՞ղ են իրենց գիրկը բացել մզկիթները քանդողների առաջ։
Կարո՞ղ են նրանք գրկել և համբուրվել: Սա կեղծավորություն է, սա դավաճանություն է։ Սրան այլ անուն չկա։ Ուստի մենք Հայաստանը մեկուսացրել ենք մահմեդական աշխարհի հիմնական սյուներից։
Ճիշտ է, մեզ դա ամբողջությամբ չի հաջողվել...»,- նշեց իր ելույթում Ալիևը ուղակի մատնանշելով Իրանի հասցեով մեղադրանքները:
Իր ելույթի մյուս հատվածում նա մատնանշում էր, թե ումից չի վախենում, բայց տողատակից երևում էր, թե հատկապես ումից էր վախենում: Մասնավորապես Ալիևը հայտարարեց, թե իբր ադրբեջանական բանակը պատերազմից հետո դարձել է տարածաշրջանում լուրջ գործոն և ըստ նրա «...դա գիտեն բոլորը, և սա պետք է իմանան նաև նրանք, ովքեր զորավարժություններ են անցկացնում մեր սահմանին՝ ի պաշտպանություն Հայաստանի։ Մեզ ոչ ոք չի կարող վախեցնել...»,- վերջում վախեցած նշեց նա:
Ալիևի ելույթը ցույց տվեց թե ինչ ուղենիշներով է գործելու Բաքուն մոտակա ժամանակահատվածում, բայց նրա նախկին համոզմունքը, որ Հայաստանը մոտ ժամանակներս պիտի զիջումների գնա նաև Սյունիքի հարցում արդեն չկար:
Փախարենը կար կծմծոց Իրանին և մի քիչ էլ Մոսկվային:
Ալիևի ելույթից պարզ դարձավ, թե որոնք եին սեպտեմբերի 13-14-ի դեպքերի Բաքվի գործողության մոտիվացիաները:
Որից էլ կարելի է հասկանալ, նման գործողություններ Բաքուն կարող է կրկնել նաև ապագայում:
Ալիևի ելույթի ողջ հռետորաբանության մեջ կարմիր թելով անցնում էր այն միտքը, թե քանի դեռ Հայաստանում «ռևանշիստները» չեն վերադարձել իշխանության, պետք է ամեն ինչ անել, որ Ադրբեջանը ամրագրի իր բոլոր հաղթանակները թղթի վրա:
Սա է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան