Անդոն ըտենց` իր օրերում` Վազգենին էր «Պտույտի» տանում

Ընդմիջմանը խորհրդարանի դահլիճի դուռը բացվեց.
-Սպասում էի` որ մի քայլականի` ձայնագրեի, տուն գայի`
-Ողջ օրս անիմաստ կորել էր...
-Հինականում սպասում էի Անդրանիկ Քոչարյանին, հարցնեի`
-Յավրիս. էդպես որ գեղգեղում ես, հեչ մտածում ես Վազգենի հիշատակի հետ ինչ ես անում.
-Ողջ օրը ձեռիից կարացել էր փախչել...
Հ.Գ.
-Դուռը բացվեց. Անդոյին եմ փորձում որսալ`
-Նիկոլն դուրս եկավ. ես` դռների մեջ. անակնկալի եկավ... իրեն թվաց հարց ունեմ տալու..
-Հը`ը.
-Չունեմ.
-Անդոյին եմ որոնում...
-Պաուզայով իրար նայեցինք, մինչ կկողմնորոշվեի`
-Անդոն` Քոչարյան` քամու նման Նիկոլին շրջափակելով, կողքերը պտտվելով, իր օղակի մեջ առավ` նրան տարավ իր սենյակ...
Հ.Գ.
-Ու ես հիշեցի` որ Անդոն ըտենց` իր օրերում` Վազգենին էր.
-<<Պտույտի>> տանում.
-... Եթե իհարկե... Կարամանուկյան Շահենը թողներ...
Գրել է Կարմեն Դավթյանը