«Ի տարբերություն մարտի 1-ի դեպքերի, հոկտեմբերի 27-ը որևէ ուշադրության չարժանացավ նոր իշխանության կողմից». Ե. Աբգարյան

ԳԽ և ԱԺ նախկին պատգամավոր Երջանիկ Աբգարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «1999-ի նոյեմբերի 17-ին «Առավոտ» թերթում, խոսելով հոկտեմբերի 27-ի մասին, ասել էի, որ առանց այդ հանցագործության բացահայտման՝ Հայաստանի ապագան վտանգված է մնալու: Հեղափոխությունից հետո անհամբեր սպասում էի, որ նոր իշխանության ամրապնդման համար առաջնահերթ են լինելու հոկտեմբերի 27-ի և մարտի 1-ի սպանդների բացահայտումները: Ի տարբերություն մարտի 1-ի դեպքերի, հոկտեմբերի 27-ը որևէ ուշադրության չարժանացավ նոր իշխանության կողմից: Այս տարի լրանում է այդ քստմնելի հանցագործության վաղեմության 20-ամյա ժամկետը: Այսինքն՝ այդ նողկալի հանցագործության հեղինակներից երկուսը՝ Քոչարյանը և Սարգսյան անպատիժ կմնան: Այստեղ մեծ թվաբանություն ման գալը միտք չունի: Հոկտեմբերի 27-ի պատվիրատուները եղել են Հայաստանում ռուսական գաղտնի ծառայության այդ երկու գործակալները, որոնք իշխանությունը կորցնելու այլընտրանքի առջև էին կանգնած: Իսկ ահա կազմակերպչական առումով նախապատրաստել էր հեռատես ՀՅԴ-ն իր անդամ-համակիրներ Հունանյան եղբայրներին տարիներ առաջ գործուղելով Ղրիմ՝ Այ Պետրի սարի հյուսիսային լանջին գտնվող օտարերկրացի ահաբեկիչների պատրաստման ռուսական վարժական կենտրոն, որը 1991-ից հետո էլ դեռ մնում էր ռուսների ձեռքում, ինչպես Կերչի սուզանավային նավահանգիստը, մանկական շաքարախտի բուժական կենտրոնների հռչակով ծպտվող Եվպատորիայի ռուսական ռազմածովային հետախուզությունը, Սևաստոպոլի ռազմածովային բազան և այլն: Այս ամեն ինչի ապահովագրումն էլ կատարել էր Պուտինը՝ որի վերջին քայլը՝ հատուկ ջոկատ ուղարկել Երեւան, բացառելու համար ՊՆ-ում հավաքվածների մտադրությունը, աննպատակահարմար համարվեց տեղական մի այլ գործակալի ջանքերով, որը համոզեց ռուսներին, որ դա ցույց կտա, որ կատարվածը ռուսների ձեռքի գործն է, եւ հատուկ ջոկատայիններով լցված ինքնաթիռը վայրէջք կատարեց Հյուսիսային Կովկասի օդանավակայաններից մեկում: Առակս զի՞նչ կցուցանե, այն, որ ռուսների մասնակցության շրջանցմամբ առ այսօր հոկտեմբերի 27-ի բացահայտումը մնում է անհնար: Ահա թե որտեղ է թաղված շան գլուխը, որը վախենում է տեսնել ՀՀ-ի նոր իշխանությունը հանուն «երկրի պետական անվտանգության»: Ողբալի է, վախը կուրացնում է մարդկանց աչքերը, թուլացնում է կամքն ու համարձակությունը»: