Մեկը կընկնի, ցավի տեր կդառնա… քեզ դատի կտա…

Ուրեմը… -Երեկ հագած-կապած առավոտ կանուխ գնում եմ պառլամենտ` -Առաջին նիստի… Երեսուն տարի էդ բեմին վրա կքայլեմ. -Ոնց Կարեն Սերոբիչն ասաց էն օրերին. -Առաջին հարկից ոտներիդ հետքերն են, Կարմեն….:)) -Վանոյի հետ էլ սիրում էինք պատուհանների պատագոլնիկներին նստոտել…. -Երեկ Անդրանիկ Քոչարյանին ասի` նստենք պատուհանագոգին -Մի քիչ Վանոյից խոսանք. -Հա՜, ասեց, կարոտել եմ Վանոյին… ու թռավ նստեց. -Հետո տեսավ աչքերիս խորամանկ փայլը, արագ իջավ ու` -Ճողոպրեց… թե` -Չէէէ՜, դու վտանգավոր ես. -Ջոգել էր` Դավիթ Շահնազարյանից էի հարցնելու…. :)) Հ.Գ. -Հա, եւ ուրեմն, հանց կասեր Վանոն. -Ուշացել էի պառլամենտ գնալուց, մտա ԱԺ այգի. -Տեսնեմ` նախարարաց դասը էն վերեւի` սահող ճամփով իջնում է ցած. -Ու րոպեն մեկ` բռնում ԱԻն… -Ուշադիր` Ա-Ի-Ն` հայոց նախարար Ֆելիքս Ցոլակյանի թեւից, -Որ չընկնի… -Հրեն` ընկնում էր` ձեն տվի… -Ընկնել չկա՜… ես ըստեղ եմ… գնալու եմ` գրեմ… -Չընկավ… -Բոլորով գոհ` մի լավ ծիծաղեցինք… Հ.Գ. -Ասելս որն է. -ա/. Լավ է, որ էդ նախարարները սեփական մոբիլով բակ չէին մտել բ/.Իրիկունը տուն վերադառնալիս, ես էի էդ վիճակում. լրագրողներից մեկն էր թեւից բռնել, որ չընկնենք… Հ.Գ. -Այր-ուլս. քանի որ մենք այլեւս զմիմյանս շարունակություն ու փոխլրացումն ենք /տիեզերքն է այդպես կամեցել…/. Ու ես քո անձնական ընդդիմությունն եմ. -Ուսըս դեմ եմ տալիս քո հոգսերին. -Ու խորհրդատրվում. -Դեմը դեռ ձմեռ է… բրատ. -Էդ ճամփից սկսի. -Եւ ոչ թե Մայնբախ է, Հայնբախ է` մոբիլից. -Եւ ոչ էլ քո սենյակի վերանորոգումից… Հ.Գ. -Մեկը կընկնի, ցավի տեր կդառնա… -Քեզ դատի կտա… -Տիեզերքում էլ պատասխանատվությունը քո վրա կմնա. -Ամենայն լրջույթամբ եմ ասում` -Էդ մուխաննաթ ճամփեն սարքեք: