Նիկոլ Փաշինյանը դեռևս չի կողմնորոշվել .Քոչարյան
Ռուսական Lenta.ru լրատվականը հարցազրույց է անցկացրել ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ: Լրատվականն իր խորագրում նշել է. «Հայաստանի նախկին նախագահը քրեական հետապնդման տակ է ընկել և վերադարձել քաղաքականություն. ինչո՞ւ»: – Շատ է խոսվում հայ-ռուսական հարաբերությունների, ավելի ճիշտ՝ դրանց սառեցման մասին։ Կիսո՞ւմ եք այս տեսակետը։ – Այս հարցում իմ ընկալումը կարող է սուբյեկտիվ լինել, իսկ ես չեմ ցանկանում սուբյեկտիվիզմով տարվել։ Կրկնում եմ, որ իրական գնահատական պետք է տրվի ըստ արդյունքների՝ առևտրաշրջանառության աճ, Ռուսաստանի Դաշնություն արտահանման աճ, ռազմատեխնիկական համագործակցության ընդլայնում, Հայաստանի պաշտպանունակության բարձրացում, ինչպես նաև Ռուսաստանի դիրքորոշումը Լեռնային Ղարաբաղի կարգավորման հարցում։ Կան կոնկրետ չափորոշիչներ, որոնցով, և ոչ միայն դրանցով, պետք է դատել, թե որքանով է ամեն ինչ լավ կամ վատ։ Հայաստանի և Ռուսաստանի հետաքրքրություններն արմատապես փոխկապակցված են, և երկու երկրներում ոչ ոք (համենայն դեպս, ոչ մի գիտակից մարդ) չի ցանկանում դրանք ինչ-որ կերպ փչացնել։ Կարծում եմ, որ երկու երկրներում տրամադրված են առավելագույն ջանքերը գործադրել, որպեսզի շարունակեն զարգացնել դրանք և՛ ընկերական, և՛ դաշնակցային մակարդակով։ – Դուք հիշեցրիք Լեռնային Ղարաբաղի կոնֆլիկտը, առկա են նաև Թուրքիայի հետ հարաբերությունները։ Այս երկու հարցերը հաստատուն կերպով ակտուալ են Հայաստանի համար։ Ի՞նչ կասեք այդ մասին։ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունն այն մասին, որ ինքը չի ներկայացնում Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդին, շատ հարցեր առաջացրեց, աղմուկ բարձրացավ։ – Թուրքիայի մասով ես տեղաշարժի հեռանկար չեմ տեսնում, քանի որ Անկարան միշտ Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցը կապել է Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգավորման հետ։ Ինչ վերաբերում է անմիջականորեն Ղարաբաղին, ապա հայկական կողմը պետք է մշակի և բարձրաձայնի իր դիրքորոշումը, ինչը դեռևս չի արել։ Ես կցկտուր հայտարարություններ եմ լսում, տեսնում եմ կիսատ-պռատ դիրքորոշումներ կոնֆլիկտի կարգավորման տարբեր տարրերի մասով, սակայն ինչ-որ մշակված, ընդհանուր դիրքորոշում այժմ չկա։ – Ձեր կառավարման ժամանակ այդպիսի մոտեցում կար, Սերժ Սարգսյանի ժամանակ նույնպես, իսկ այժմ չկա՞։ – Ինձ թվում է՝ Նիկոլ Փաշինյանը դեռևս չի կողմնորոշվել այս հարցով։ Նա հասկանում է, որ դա շատ զգացմունքային, նուրբ թեմա է։ Նրա որոշ հայտարարություններում տեսանելի է խնդրից ինչ- որ աստիճանով հեռանալու փորձը, այն ղարաբաղյան կողմի վրա գցելը։ Սակայն դա չի հաջողվի անել․ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգավորման, Ղարաբաղի անվտանգության ապահովման հարցում Հայաստանի ներգրավվածության աստիճանն այնքան մեծ է, որ խուսափել պարզապես չի ստացվի։ Ոչ ոք՝ ո՛չ միջնորդները, ո՛չ միջազգային հանրությունը, դա լուրջ չի ընդունի։ Դրա համար ավելի լավ է Ղարաբաղի հետ ընդհանուր դիրքորոշում ձևավորել և հստակ հետևել դրան։ – Եվ ապահովել դրա ժառանգականությունը։ – Ժառանգականության մասին հնարավոր է խոսել այն ժամանակ, երբ այդ դիրքորոշումը կձևավորվի, և հասկանալի կլինի, թե որքանով է այն համապատասխանում նախկին իշխանությունների մոտեցումներին։ Այստեղ մանևրելու տեղ կա, սակայն այն այնքան էլ լայն չէ, որպեսզի ամբողջովին հեռանան Լեռնային Ղարաբաղի կոնֆլիկտի կարգավորման գործընթացից։ – Վերջին հարցը։ Ձեզ արդեն հարցրել են, սակայն՝ ապարդյուն. բայց ամեն դեպքում․ ինչպե՞ս եք անվանելու Ձեր կուսակցությունը։ – (Ժպտում է) Չեմ ասի։