Փաշինյանն արդեն իսկ շեղվել է ուղեծրից, այսպես շարունակելու դեպքում, եղածն էլ կփոշիացնի-կոչնչացնի
P.S. Կտոր մը վաղվա Իրատեսից․ --- փաշինյանական <<համույթն>> ամեն գնով, միջոցների մեջ խտրություն չդնելով, գնալու է պառլամենտական արտահերթ ընտրությունների։ Հակառակը՝ ողջ հեղափոխությունն ու նրա <<արդյունքները>> հարցականի, եթե չասենք՝ ոչնչացման տակ դնելն է։ Ինչը թույլ տալ հեղափոխության իրական մոդերատրները չեն կարող։ Համ էլ՝ ափսոս է այն առումով, որ նախկին համակարգն ահագին ապամոնտաժվել է, եւ դիկտատորիզմի ու պոպուլիզմի ավելցուկից տառապող Փաշինյանն այդ առումով իսկապես դրական գործ է արել /անհրաժեշտ է նրան հարկավորը մատուցել/, այնուհանդրձ, ըստ մոդերատորների սխեմաների, պետք է գործը ավարտին հասցնել, ընդորում շատ արագ, որովհետե ակնհայտ է, Փաշինյանն արդեն իսկ շեղվել է ուղեծրից, այսպես շարունակելու դեպքում, եղածն էլ կփոշիացնի-կոչնչացնի, ուստի խորհրդարանական ընտրությւոնները, որպես համակարգի գերզմանափորության ավարտ, օդի-ջրի պես անհրաժեշտ են, եւ անգամ իր քաղաքական <<մահվան գնով>>, իսկ Փաշինյանը դա պետք է անի։ Եւ կանի։ ---- ․․․․Փաշինյանը, յուր <<մալալետկեքով>> եւ մանավանդ Ընտրական օրենսգիրք մշակող Ինոննիսյան Դանիելով, պատրաստ են ամեն գնով /առանց Վենետիկի կարծիքին սպասելու առանց ժամկետները պահելու/ պաշտպանել <<անձնական>>, իրականում <<ժողովրդի>> պառլաենտ ունենալու իրավունքը։ Շրջանառության մեջ է վրացական <<վարդերի հեղափոխության>> տարբերակը, երբ Սահակաշվիլին, վարդը ձեռը, յուր համախոհների հետ մտավ խորհրդարան, եւ այլեւս դուրս չեկավ այնտեղից։ Ձեռներին՝ հեծանիվ, թե <<վարդ-մանիշակ>> կմտնեն թավշիստները խորհրդարան, էական չէ, էականը հեղափոխության առաջին փուլը, համակարգի վերջին Բաստիլի առումն ու հեղափոխությունն ավարտին հասցնելն է։ Ու այս պահի համար ամենեւին էլ էական չէ՝ ում համար։ Եթե Փաշիյանը, որն իր հաշվելու անկորղությունը ցուցանում է ամեն վայրկյան, որը ոչ մի էական գործ այս երկրի ու պետության համար անկարող եղավ անել, բացի քանդելուց ու պոպուլիզմի մաստեր-կլասներ ցույց տալուց, եթե կարողանա գեթ մինչեւ մեկը հաշվել, ապա պիտի հասկանա, որ պառլամենտն ու ողջ դաշտն ինքը հաստատապես մաքրում է ոչ յուր եւ յուր <<մալալետկեքի>> համար։ Եթե <<հեծանվորդ>> Փաշինյանը մինչեւ մեկը հաշվել իմանար, նաեւ կհասկանար, որ իր անկարողականությունը արտաքաղաքական ոլորտում, Ղարաբաղյան խնդրում, տնտեսության ոորտում, արտաքին ներդրումներ չապահովելու գերկարեւոր հարցում, միայն իր՝ մաթեմտիկայից <<թույլիկ>> լինելը չէր։․․․