Նկատել է, որ կնոջը քսվելով է անցնում. սպանություն՝ խանդի հողի վրա

Տավուշի մարզում դաժան սպանության գործով դատավճիռ է կայացվել՝ 1980թ ծնված Արթուրը դատապարտվել է 15 տարի ժամկետով ազատազրկման: Ավելի վաղ տեղեկացրել էինք, որ 2017թ. օգոստոսի 17-ին Ներքին Կարմիրաղբյուր գյուղին պատկանող «Չնգիլ» կոչվող հանդամասում այրված ավտոմեքենա է հայտնաբերվել որում եղել է տղամարդու մոխրացած դի: Ժամեր անց պարզվել էր նաև, որ տեղի ունեցածը դժբախտ պատահար չէ և որ դաժան սպանությանը կատարվել էր խանդի և վրեժի շարժառիթներով: Ըստ մեղադրանքի՝ Արթուրը կնոջից տեղեկանալով, որ Տավուշի մարզի Ն.Կ.Աղբյուր գյուղի բնակչի Վարդանի կողմից նրան բռնաբարելու և հետագայում սիրահետելու հանգամանքների մասին, 16.08.2017թ երեկոյան Տավուշի մարզի Ն.Կ.Աղբյուր գյուղին հարակից Չնգիլ կոչվող տարածքում կազմակերպված հացկերույթից հետ գտնվելով ալկոհոլի ազդեցության տակ առանձին դաժանությամբ սպանել է նրան, ինչից հետո դիտավորությամբ հրկիզել ավտոմեքենան: Արթուրին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի 2 -րդ մասի 2-րդ կետով և 185-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին կետով: Առաջադրված մեղադրանքում Արթուրն իրեն մեղավոր է ճանաչեց մասնակի և ցուցմունք տալով հայտնել է, որ Վարդանին վերաբերվել է հարազատ եղբոր նման: Դեպքի օրը կնոջ և Վարդանի հետ գնացել են հիշյալ վայր, որտեղ սպանվածը խնջույք է կազմակերպել և հետը օղի բերել, որը, ըստ Արթուրի, եղել է պղտոր և խմելուց հետո անընդհատ ցանկացել է քնել: Միևնույն ժամանակ ամբաստանյալ հայտնել է, որ սպանությունը պատահական է ստացվել, ինքը նախապես չէր պլանավորել և այդ ժամանակ մտադիր չէր սպանել նրան և որ Վարդանը օղու մեջ բան է լցրած եղել: Արթուրն այդպես է մտածել քանի, որ նկատել է, որ Վարդանը չի խմել, բաժակը մոտեցրել է բերանին ու թափել: Որոշ ժամանակ անց Վարդանը գնացել է գարեջուր բերելու, իսկ ինքը նկատել է, որ կնոջը քսվելով է անցնում, այդ ամենից հետո ոչինչ չի հիշում: Պահի տակ է խփել ու միայն հիշում է կնոջ գոռոցները՝ «սպանում ես, թող»: Առաջին հարվածից Վարդանն ուշագնաց է եղել: Վարդանին նստեցրել է մեքենան, կնոջը տարել տուն ու նորից բարձրացել դեպի «Չնգիլ» կոչվող տաղավար, սակայն դեպքի վայր չի հասել: Ըստ նրա ցուցմունքի՝ դեպի Պառավաքար տանող ճանապարհի ոլորաններից մեկում մեքենայից Վարդանին իջեցրել է ու այնքան գլխին խփել, որ ցխել է, գլխին խփում էր, բայց գլուխ չկար, մահացած էր: Վթարային իրավիճակ նմանակելու համար նրան նստեցրել է մեքենայում, ծխախոտի տուփի մեջ մեկ հատիկ էր մնացել, կրակայրիչով տուփը վառել է ու նետել մեքենայի մեջ ու մեքենան պայթեցրել: Կրակայրիչը ձեռքից ընկել է, հետո ոստիկանները գտել են և իրենց ցույց տվել, ասել է, որ իրենն է: Չգիտի, թե ինչ պատճառով է մեքենան վառել: Տեղի ունեցածից հետո էլ նա հայտնել է, որ գնացել է աղբյուր լվացվել ու գնացել տուն, քնել ու առավոտյան արթնացել, իսկ աԱռավոտյան Վարդանի մորն ասել է, որ տղան Պառավաքար է գնացել: Միևնույն ժամանակ նա նաև հայտնել է, որ հագուստը չի փոխել, քանի որ մտածել է, որ ոստիկանությունից գալու են իր հետևից, իսկ ոստիկանությունում խոստովանել է, որ ինքն է սպանել; Դատարանն ամբաստանյալի պատասխանատվությունն ու պատիժը մեղմացնող հանգամանք է դիտել այն, որ նա նա խնամքին ունի անչափահաս աղջիկ, բնութագրվում է դրական և մասնակի ընդունել է մեղքը, զղջացել կատարածի համար: