Խաչիկ Ասրյան. Հայաստան աշխարհի անվտանգությանհիմնասյուները բացառապես երկուսն են՝ հայոց ազգային բանակ և ՀԱՊԿ

Հայտարարություն
Հինավուրց և քրիստոնյա հայ ազգը հազարամյակներ շարունակ ապրել
և արարել է ինչպես քրիստոնեական հավատքի, մայրենի լեզվի, մշակույթի,
հոգու և ոգու անկոտրում ուժի անսասան պահպանման, այնպես էլ իր ազնիվ,
հավատարիմ և պատվախնդիր տեսակի շնորհիվ:
21-րդդարը, մինչևհիմաևայսուհետ, լիէԵրկիրմոլորակումտեղի
ունեցող աշխարհաքաղաքական սրընթաց փոփոխություններով, այն է՝ արևի
տակ տեղ ունենալու և ապրելու համար կենսական պատերազմների մղում,
հին պետությունների ոչնչացում և նորերի ստեղծում, համաշխարհային
տնտեսական ճգնաժամեր և այսպես շարունակ։ Եվ, բնականաբար, արևի
տակ տեղ են ունենում այն ազգերը, որոնց ժողովուրդը միասնական է,
հավատավոր, ազնիվ և պատվախնդիր ինչպես իրենց ներքին խնդիրները
միասնաբար լուծելու ունակությամբ, այնպես էլ իրենց արտաքին
հարաբերություններն իրենց ազգային և պետական շահի շուրջ իմաստուն
ձևով կառուցելու հեռատեսությամբ:
Իսկ այսօր ո՞րն է արևի տակ ապրող յուրաքանչյուր հայ քաղաքացու ի
վերուստ տրված առաքելությունը. իհարկե՛, ինչպես հայոց ազգային բանակի
անընդհատ հզորացման գործում իր ամենօրյա ներդրումն ունենալը, այնպես
էլ իր, իր ընտանիքի, հայ ազգի և հայկական ողջ բարձրավանդակի արտաքին
անվտանգության պաշտպանությունը՝ հատկապես հայ ազգի ոխերիմ
թշնամիներից՝ հորինված Ադրբեջանից և Թուրքիայից:
Բնականաբար,ՀայաստանիՀանրապետությանարտաքին
անվտանգության պաշտպանության գլխավոր իրականացնողն ու
երաշխավորը Հայաստանի նախկին, ներկա և ապագա իշխանություններն
են:
Իսկ ի՞նչ է կատարվում Հայաստանի Հանրապետությունում հիմա:
Ցավոք սրտի, ինչպես Հայաստանի Հանրապետության նախկին, այնպես
էլ ներկա իշխանությունը, որի մեջ ևս քիչ չեն քաղաքական, պետական
ավանտյուրիստները, արկածախնդիրները, Հայաստանը գիտակցաբար
կործանողները, Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունն, ասել է թե՝
արտաքին անվտանգությունը, շարունակում է ամբողջությամբ կառուցել «և՛-
և՛»-ի սկզբունքով, որն, ինձ համար, ուղղակի անթույլատրելի է: Ինչո՞ւ է
անթույլատրելի: Որովհետև, ի վերուստ տրված հայկակական
բարձրավանդակում բնակվող հայերիս համար, Հայաստանի և՛ արևելքից, և՛
արևմուտքից՝ ի դեմս Ադրբեջանի և Թուրքիայի, ունենք դարավոր թշնամիներ:
Իմ խորին համոզմամբ՝ Հայաստանի Հանրապետությունը՝ ի դեմս
Հայաստանի Հանրապետության իշխանության, պարտադիր պետք է որդեգրի
ոչ թե «և՛-և՛»-ի արտաքին քաղաքականությունը՝ մեկ ոտքով Ռուսաստան, մեկ
ոտքով Արևմուտք, այլ բացառապես համագործակցի հայ ժողովրդի
ռազմավարական գործընկեր, դարավոր բարեկամ Ռուսաստանի Դաշնության
հետ:
Աշխարհաքաղաքական սրընթաց փոփոխությունների այս դաժան
ժամանակաշրջանում, որտեղ, կրկնում եմ, գրեթե ամենուր պատերազմական
գործողություններ են և ազգեր ու ժողովուրդներ են կործանվում, Հայաստանը
չի կարող միաժամանակ ու հավասարապես եղբայրություն կամ դաշնակից
1
բարեկամություն անել երկու գերտերությունների՝ Ռուսաստանի Դաշնության
և Արևմուտքի հետ: Այսինքն՝ Հայաստանը պետք է բացառի իր արտաքին «և՛-
և՛»-ի քաղաքականությունը, որովհետև «և՛-և՛»-ի քաղաքականությունն է, որ
Հայաստանը կտանի կործանման: Հայաստանն իր արտաքին
քաղաքականությունը պետք է բացառապես կառուցի ռազմավարական
գործընկեր, քրիստոնյա եղբայր ռուս ժողովրդի, ասել է թե՝ Ռուսաստանի
Դաշնության հետ միասին՝ միաժամանակ անսասան պահելով հարևան
պետությունների՝ Իրանի Իսլամական և Վրաստանի Հանրապետությունների
հետ բարեկամական հարաբերությունները:
Այո՛, «Հայոց Արծիվներ. Միասնական Հայաստան» կուսակցությունն, իր
ստեղծման պահից, շատ լավ գիտակցում է և համոզված է, որ հայերիս ի
վերուստ տրված հայկական բարձրավանդակում խաղաղություն և
անվտանգություն ապահովելը բացառապես կախված է ինչպես անընդհատ
հզորացող հայոց ազգային բանակից, այնպես էլ Հայաստանի և
Ռուսաստանի՝ հատկապես Ռուսաստանի կողմից հիմնադրված
ռազմաքաղաքական դաշինքի՝ Հավաքական անվտանգության պայմանագրի
կազմակերպության (ՀԱՊԿ) հետ ազնիվ, հավատարիմ ու բարեկամական
հարաբերություններից:
Ավելին՝«ՀայոցԱրծիվներ.ՄիասնականՀայաստան»կուսակցությունն
անհնարինը դարձնելու է հնարավոր՝ բացառապես նպաստելով ինչպես հայոց
ազգային բանակի անընդհատ հզորացմանը, հայ-ռուս ժողովուրդների
բարեկամության անընդհատ ամրապնդմանն ու Հայաստանի և Ռուսաստանի
ռազմաքաղաքական համագործակցության կատարելիությանը, այնպես էլ
ՀԱՊԿ ընտանիքում Հայաստանի Հանրապետության հեղինակության
անընդհատ բարձրացմանն ու Հայաստանի միջոցով Երկիր մոլորակի
պետությունների համար ՀԱՊԿ-ի կարևորագույն դերի անհրաժեշտության
քարոզչության իրականացմանը:
Ինձ համար տարօրինակ է, որ Հայաստանում, հայ հասարակության մեջ,
դեռ կան խմբեր, որոնք պաշտպանում և երկրպագում են ոչ միայն
Արևմուտքի այլասերված ազատություններն ու բարքերը, այլ նաև փորձում են
Հայաստանում հող նախապատրաստել, իբրև արդարության և
խաղաղության պաշտպաններ, իսկ իրականում՝ Երկիր մոլորակում բնակվող
անկախ և ինքնուրույն պետությունների համար թշնամի և կործանիչ,
Հյուսիսատլանտյան ռազմաքաղաքական դաշինք կոչվող ՆԱՏՕ-ի համար:
Ուզում եմ միանգամից հիասթափեցնել ՆԱՏՕ-ի համար Հայաստանում
ոտնատեղ փնտրող, Արևմուտքի այլասերված բարքերը իրենց մեջ կրող
հայրենադավներին. բացառվում է, որ Հայաստանի Հանրապետությունն, իր
ռազմաքաղաքական և տնտեսական գործունեության համար կենսական
ընտանիք հանդիսացող, ՀԱՊԿ-ին և ԵԱՏՄ-ին երբևէ փոխարինի ՆԱՏՕ-ով կամ
Եվրամիությամբ:
Այսինքն՝ Հայաստանի Հանրապետության ռազմաքաղաքական և
տնտեսական արտաքին գործունեությունը միայն ու միայն լինելու է
Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության (ՀԱՊԿ) և
Եվրասիական տնտեսական միության (ԵԱՏՄ) միջև:
Ամփոփելով միտքս՝ հայտարարում եմ. Հայաստան աշխարհի
անվտանգության հիմնասյուները բացառապես երկուսն են՝ հայոց ազգային
բանակ և ՀԱՊԿ:
Խաչիկ Մայիսի
Ասրյան