«Ղարաբաղցի-հայաստանցի» թեզի շահարկումը հարված է հայոց պետականությանը. Դավիթ Բաբայան

ՀԱՅ ՁԱՅՆ լրատվականի զրուցակիցն է Արցախի Հանրապետության նախագահի մամուլի խոսնակ ԴԱՎԻԹ ԲԱԲԱՅԱՆԸ:
-Վերջին շրջանում կրկին ակտիվացել է «ղարաբաղցի» և «հայաստանցի» եզրույթների շահարկումը, ու որոշ շրջանակների կողմից կարծես նպատակաուղղված աշխատանք է տարվում Հայաստանի ու Արցախի միջև բաժանարար գիծ ստեղծելու ուղղությամբ: Մտահոգիչ միտում նկատո՞ւմ եք, և ինչի՞ հետևանք կարող է լինել այս գործընթացը:
-Ընդհանրապես, հայ ժողովրդի ուժը միասնականության մեջ է: Երբ խոսում ենք միասնականության մասին, դա զուտ գաղափար չէ, որի մասին պետք է անընդհատ բարձրաձայնել՝ չհասկանալով, թե դա ինչ է: Միասնականությունը նաև հայ ժողովրդի տարբեր հատվածների միջև ջրբաժան չմտցնելու հրամայականն է: Այն մարդկանց, ովքեր անընդհատ շահարկում են «ղարաբաղցի-հայաստանցի» եզրույթները, պայմանականորեն կարելի է մի քանի խմբում ներառել:
Առաջին խումբը նրանք են, ովքերն ունեն սյուբեկտիվ խնդիրներ ինչ-որ մարդկանց ծննդավայրի հետ կապված: Խնդիրները կարող են պայմանավորված լինել նաև բարոյական արժեհամակարգով, կրթության բացակայությամբ կամ զարգացվածության մակարդակով: Նորմալ մարդը չի կարող սյուբեկտիվ ինչ-որ հարցերում մեղադրել հայ ժողովրդի որոշակի հատվածի:
Կա նաև երկրորդ խումբը՝ այն մարդիկ, ովքեր այս հարցը շահարկում են այլ երկրների, մասնավորապես՝ Ադրբեջանի ու Թուրքիայի դրդմամբ, որոնք չեն թաքցնում, որ մեզ դիտարկում են որպես թշնամիներ: Նրանք հասկանում են, որ հայ ժողովուրդը, հայոց պետականությունը, լինի Հայաստանի Հանրապետությունում, թե Արցախի հատվածում, տնտեսապես զիջելով հակառակորդին՝ կարողանում է պահպանել հավասարակշռությունը, անկախությունը և կասեցնել ադրբեջանական ագրեսիան առաջին հերթին միասնականության շնորհիվ: Հետևաբար, իրենք ուզում են, որ լինի ջրբաժան, որ խարխլվի հայոց միասնականությունը, ու տարբեր խողովակներով այդ գաղափարներն են առաջ տանում, ատելություն սերմանում: Դա արդեն իսկ ուղղակի ագրեսիա է՝ դիվանագիտական և քաղաքական տեսանկյունից:
Չեմ կարծում, թե Հայաստանում կամ Արցախում զանգվածային նման կարծիք կա, բայց առկա փոքրամասնությունը, չի բացառվում, որ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի ազդեցության ներքո նման գաղափարներ առաջ քաշի: Մենք պետք է կանխարգելենք բոլոր նմանատիպ զարգացումները, որովհետև այն ուղիղ հարված է հայոց պետականությանը՝ առանց պատերազմի, ներսից հարված է:
-Հայաստանյան տարբեր հասարակական կառույցներ, փորաձագետներ ու քաղաքագետներ, ինչու ոչ, նաև քաղաքական ուժեր, տարեկան միլիոնավոր դոլարների դրամաշնորհներ են ստանում տարաբնույթ ծրագրերի իրականացման համար, ու կա վարկած, որ այդ գումարների ինչ-որ մասը ադրբեջանական և թուրքական սկզբնաղբյուրներից է գալիս: Արդյոք, այս հարցը փոխկապակցված չէ՞ վերոնշյալ խնդրի հետ՝ հակահայկական թեզերի առաջ մղման տեսանկյունից:
-Դա պետք է համապատասխան մարմինները ճշտեն ու զբաղվեն դրանով: Իհարկե, ոչ բոլոր գրանտներն են սպառնալիք հանդիսանում հայոց պետականության համար: Կան դրամաշնորհներ, որ ասենք, բնապահպպանության, քաղհասարակության կամ սոցիալական ոլորտներում են, ու դրանք շոշափելի դերակատարություն ունեն այդ ոլորտում իրավիճակը բարելավելու համար:
Սակայն չի բացառվում, որ հակառակորդն էլ օգտագործի ինչ-որ մեխանիզմներ՝ այլ խողովակներով ինչ-որ խմբերի ֆինանսավորելու համար: Նա չի կարող դա բացեիբաց անել: Սակայն այդ հարցով պետք է զբաղվեն համապատասխան մարմինները: